سلام مهربانان ... میخوام براتون یک توضیح مختصر از انواع روش های بیهوشی بگم و بعد یک سفر خیالی که اومدین اتاق عمل  و قراره بیهوش بشین... پس با من همراه بشین.

بیهوشی یعنی دقایقی خواب راحت... بیهوشی یعنی یک استراحت خوب و کامل... بیهوشی یعنی حتی زحمت نفس کشیدن رو هم نمیخواد بکشی چون این زحمت رو دستگاه بیهوشی برات میکشی... بیهوشی یعنی دیدن خواب های خوب و بیهوشی یعنی...

خوب حالا بازم از بیهوشی میترسی ؟؟؟؟

انواع بیهوشی شامل :

1- بیهوشی عمومی     General Anesthesia ( همون که میخوابی و خواب خوب میبینی )

2- بیهوشی منطقه ای  Regional Anesthesia ( بیداری و از کمر به پایین بی حس میشی )

3- بلوک اعصاب محیطی   Local Anesthesia   ( فقط محل عمل بی حس میشه )

 

روش بیهوشی  با توجه به چندین عامل از جمله ترجيح بيمار و جراح و متخصص بيهوشي , بيماريهاي همراه ( مثل آسم , دیابت , فشار خون بالا , و ...) محل جراحي ,   پوزيشن  بيمار درحين جراحي , جراحي اورژانس يا الكتيو , مدت جراحي , سن بيمار و  نوع عمل جراحی انتخاب میشود.

 

بیهوشی عمومی:

این نوع بیهوشی با استفاده از گاز های بیهوشی و داروهای تزریقی ( وریدی ) انجام میشود. ( الان فقط میخوام مراحلی که بیمار طی بیهوشی عمومی با اون مواجه میشه رو  توضیح و توصیف کنم. ) اول که وارد اتاق عمل میشی و روی تخت دراز میکشی تکنسین بیهوشی  شروع میکنه به پرسیدن یک سری سوالات که شامل از کی چیزی نخوردی؟ ( مدت NPO   را تعیین میکند که بعدا توضیح میدم. ) که باید راستشو بگی  چون اگه دروغ بگی ممکنه حین بیهوشی مشکلاتی برات پیش بیاد. بیماری خاصی نداری؟ ( قلبی-عروقی , ریوی , کبدی , کلیوی , انعقادی و ... ) چون اگه خدایی نکرده بیماری داشته باشی باید بر اساس اون بیماری  دارو و دوز آن را تغییر بدهیم. به چیزی حساسیت نداری ؟ ( مثلا یک دارو به نام پروپوفل هست که اگه به تخم مرغ یا سویا حساسیت داشته باشی , به اون دارو هم حساسیت نشان میدی .) بعد که باز جویی تموم شد ( باور کنین  که این سوالا به نفع خودته , و گر نه ما که فضول نیستیم. )  راستی وقتی که روی تخت دراز کشیدین  , برای دستات زیر دستی میزاریم که طی عمل دستات  در حالت خوبی باشن و خسته نشن  که بعد از بیدار شدن , درد بکنن. ( چه قدر به فکرتونیم !! ) بعد یک سرم وصل میکنیم تا جبران اون چند ساعتی باشه که چیزی نخوردی. بعد هم یک سری مانیتورینگ ها و وسایل که برای ازریابی وضعیتت  در طی جراحی و بیهوشیه. مانیتورینگ هایی مثل فشار خون ( که همه باهاش آشنا هستید. ) و یک وسیله کوچیک و خوشگل که به انگشتت وصل میکنیم به نام پالس اکسیمتری که تعداد ضربان قلبت همراه با صدای قلبت , تعداد تنفس و همچنین SPO2  ( فشار اکسیژن انتهای بازدم ) را نشان میدهد. بعد از وصل کردن این دو مانیتور که 2 دقیقه هم طول نمیکشه , تزریق داروها و شروع یک خواب خوبه  آغاز میشه! البته قبل از تزریق داروها از طریق همون آنژیوکت که داری سرم میگیری ( نکته : اینو برای اونایی گفتم که از آمپول و سوزن میترسن , چون هیچ سوزنی دیگه ای بهشون نمیزنــــم , خیالشون راحت. ) ممکنه  یا بهت بگن چند تا نفس عمیق بکشی یا ماسک اکسیژن رو روی صورتت بگیرن تا دیگه زحمت نفس عمیق کشیدن رو هم نکشی ( بازم بگین ما از بیهوشی میترسیم , ما که همش به فکر  راحتی شماییم!!! ) حالا تزریق داروها : اول مخدر , بعد شل کننده و بعد هم داروی خواب آور ( تعجب نکنید , توی یک پست  دیگه کامل توضیح میدم.) بعد کم کم خوابت میبره و دیگه هیچ چیز نمیفهمی !!

این شروع بیهوشی بود !!! طی عمل بر حسب مدت زمان جراحی , نوع جراحی و شرایط شما ممکنه  داروهایی تزریق کنیم ,( البته یک سری داروها هم دریافت میکنی که وسط عمل بیدار نشی. )  یا اگه سرمت تموم شد , عوضش کنیم  و باید در تمام این  لحظات حواسمون به مانیتورینگ ها و ظاهر شما باشه.  آخرای عمل کم کم داروها مون را قطع میکنیم تا نفس شما برگرده ( چون توسط  داروها  تنفس شما را میگیریم  و به دستگاه وصل میکنیم  و زحمت نفس کشیدن شما رو به اون واگذار میکنیم,و بعد  با قطع داروها و جدا کردن از دستگاه  کم کم شما  شروع میکنین  به نفس کشیدن .) و بعد هم آرام بیدار شدن... این تموم یک بیهوشی بود ( البته ما کلی کار دیگه انجام میدیم که اینجا نگفتم )  که البته شما  فقط خوابیدن و بیدار شدنش رو به یاد دارین .

یک سوال : بیهوشی ترسناک بود ؟؟؟؟ و بازم از بیهوشی و اسمش میترسید ؟؟؟....

ممنون میشم اگه جواب بدید.